Bir tartışma açmak istiyorum – Türkiye bir olmaz’lar dünyası değil mi?
Çocukluğumuzdan beri bize nelerin olmayacağını, yapılmaması gerektiğini, yapılırsa nelere mal olacağını, yapmaya gerek olmadığını ve icat çıkartmaya gerek olmadığını anlamadılar mı biz de çocuklarımıza ve küçüklerimize aynı şeyleri anlatmıyor muyuz?
Ben bu konuya çok kafa yoruyorum ve kendimce herkese önyargılı olmamak, olur’a odaklanmak, hayal etmek konusunda neler yapılabileceğini anlatmaya ve içinde bulunduğumuz kültürü iyileştirmeye yömelik çaba harcıyorum…
Çok başarılı olduğumu düşünmüyorum ama önce farkındalığımızı arttırmak, sonra pratik araçlarla bu dönüşümü kolaylaştırmak ve bazı insanları başkalarına etki etmek için harekete geçirmek konusunda çalışmalar yapıyorum.
Bunun adı dönüşüm müdür, unlearn midir, kültürel değişim midir jargona çok takılmadan işin özünde insanların olduğunu ve insanların inandığında çok şeyi başarabileceğine inananlardanım. Ben kendime inanıyorum, çoğu zaman sevdiklerime ve onların yapabileceklerine de inanıyorum – bazen kendilerinden daha çok inandığımı keşfedince çok şaşırıyorum 🙁
İnsan çok yetenekli bir varlık ve aslında her şey harekete geçene kadar değil mi ? Herkesin geçmişinde bazen bilerek bazen zorunda kalarak yaptığı önemli değişimler ve dönüşümler olmadı mı ? Bizi biz yapan bu süreçte yaşadığımız korkuları ve acıları gidermek olmadı mı ? Biz zaten her günümüzü bir şeyleri “hallederek” yaşamıyor muyuz ? Hayat zaten ister özel hayatımızda ister iş hayatımızda bir problemler çözme serüveni değil midir?
Peki neden “OLMAZ” ile başlıyoruz, daha önce olmaz olan pek çok şey sonra “OLUR” olmadı mı ? Biz hep olmazları bir şekilde olurlara dönüştürmeyi çoktan öğrendik ama başlarken çoğu zaman hala olmaz ile başlamıyor muyuz ? EVET !
Halbuki daha iyi motive olmak için ve daha yenilikçi olmak için başlarken olabileceğine inanarak başlamak bize çok iyi gelecek ! Çünkü her şeyi yarın için yapmalıyız kendimizi yarına hazırlamak için umudumuzu beslemeliyiz diye düşünüyorum; ne güzel özetlemiş Mevlana…
Her gün bir yerden göçmek ne iyi,
Her gün bir yere konmak ne güzel
Bulanmadan, donmadan akmak, ne hoş!
Dünle beraber gitti cancağzım,
Ne kadar söz varsa düne ait
Şimdi yeni şeyler söylemek lazım…
Mevlana Celaleddin Rumi
Comentários